Waarom ik yoga

Ik heb een haat-liefdeverhouding met yoga. Iedereen vindt het ontspannend, geestverruimend, geestopruimend en heerlijk en o-mijn-god-doe-mij-nog-maar-een-les-graag-morgen.

Hou please op.

Ik zal niet ontkennen dat yoga geen meteen voelbare voordelen met zich meebrengt. Ik ga alleen óók niet beamen dat ik ze altijd voel. Sterker nog: 7 van de 10 keer kom ik óf boos óf moe naar buiten.

Ik ga nu iets zeggen wat niemand snapt:

dat geeft niet.

De mat telt
Waarom ga ik nog naar yoga als het me vaak frustratie oplevert? Omdat het me frustratie oplevert. Dat zegt iets. Er is kennelijk iets waarom ik soms alleen maar weerstand na een uur ashtangayoga voel en als ik íets heb geleerd van yoga, is dat je dat kunt onderzoeken. Dus dat doe ik. De mat leert me namelijk alles. En dat vormt meteen de weg naar frustratie: hoe ik doe op de mat, weerspiegelt hoe ik op dat moment in het leven sta. En dat is niet zelden confronterend.

Gedachten en wat ze zeggen
Of ik nu aan power-, yin-, ashtanga-, hatha- of vinyasayoga doe, iedere keer spelen mijn gedachten op de mat een grote rol. Voel ik weerstand en denk ik: ik ben zó moe, dan betekent het niet dat ik te uitgeput ben voor deze yogales. Het betekent bij mij altijd (en ik kan het weten) dat ik in mijn dagelijks leven te weinig rust neem, zeker als dat moe-zijn mij op de mat begint te ergeren. Naast ‘ik wil alleen maar liggen’ zijn er nog de gedachtes ‘kan ik niet’, ‘iedereen flikt dit, waarom jij niet?’, ‘stel je niet zo aan’ en ‘ik ga écht niet om hulp vragen’.

‘Kan ik niet’ staat voor mijn onzekerheid, waar ik in mijn dagelijkse leven meer dan eens last van heb. ‘Iedereen flikt dit’ is de weerspiegeling van mijn constante drang mezelf met anderen te vergelijken, ‘stel je niet zo aan’ en ‘ik ga echt niet om hulp vragen’ zijn de juiste bewoordingen voor de strengheid waarmee ik mezelf soms behandel.

De oplossing
Wat helpt tegen die constante stroom van negatieve gedachten tijdens yoga? Focus. Focus op wat ze me leren, om precies te zijn, niet op hoe ze me laten voelen. Dan zou ik namelijk acuut stoppen, en dat is precies wat ik níet wil. Ik wil leren en observeren zonder oordelen, en ook dáárvoor moet ik weer bij yoga zijn. Eigenlijk is yoga een soort school des levens. En hoewel het instituut School lang niet altijd even leuk was, ben ik er nooit mee gestopt.